Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Τι είδαμε στο «No Limits 27»

Το Σάββατο στις 23 Απριλίου διεξήχθη η 27η διοργάνωση του «No Limits», όπου για άλλη μια φορά πραγματοποιήθηκαν πολύ δυνατές αναμετρήσεις. Κατά πολλούς ήταν η καλύτερη κάρτα αγώνων που είχε ποτέ. Και η αλήθεια είναι πως όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν πολύ δυνατά παιχνίδια. Όλοι οι αθλητές έδειξαν, όχι μόνο το αθλητικό τους πνεύμα, αλλά και το αθλητικό τους ήθος.


Έδωσαν πραγματικά την ψυχή τους στο ρινγκ, ικανοποιώντας το κοινό που πήγε να τους παρακολουθήσει. Έδειξαν ταπεινότητα, αλλά και αθλητική υπεροψία.

Φυσικά ξεχωριστή μνεία οφείλει να έχει ο Βαγγέλης Χατζής, ο οποίος αποτελεί και πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Είναι η ενσάρκωση αυτό που λέμε «Μην παρατάς τα όνειρα και τους στόχους σου, όσες δυσκολίες κι αν σου παρουσιαστούν». Ο άνθρωπος αυτός κάνει αυτό που για πολλούς μπορεί να φαινόταν αδύνατο… ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΟΞ ΜΕ ΕΝΑ ΧΕΡΙ. ΜΠΟΞ  ΜΕ ΈΝΑ ΧΕΡΙ… Μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά αυτός το κάνει…

Στο τέλος του αγώνα του με τον Γιάννη Μπιρμπίλη, ο αντίπαλός του γονάτισε μπροστά του, ως ένδειξη σεβασμού.  Νομίζω πως μαζί με τον Μπιρμπίλη γονάτισαν, νοερά, πολλοί.

Ας περάσουμε, όμως, στην αγωνιστική δράση

Η κάρτα αγώνων

Η main card περιελάμβανε 8 αναμετρήσεις, όπου η μια ήταν καλύτερη από την άλλη. Ωστόσο, χωρίς να υποτιμήσουμε τις υπόλοιπες, τέσσερις ήταν αυτές που, κατά τη γνώμη μας, υπερίσχυσαν λίγο παραπάνω.

Μάριος Μπλάνας vs Γιάννης Μανωλάς

Ένα πραγματικά δυνατό παιχνίδι. Οι δυο αθλητές, όπως είπαν και στη συνέντευξη τύπου, «ξεχείλισαν»  το ρινγκ από θέαμα. Η ολοκλήρωση των τριών γύρω δεν βρήκε νικητή, με αποτέλεσμα η μάχη να οδηγηθεί σε extra round. Εκεί ο Μανωλάς παρουσιάστηκε καλύτερος και ως εκ τούτου πήρε τη νίκη στις λεπτομέρειες. Σίγουρα μια αναμέτρηση που θέλουμε να ξαναδούμε και ελπίζουμε πως θα την ξαναδούμε. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, πως το επόμενο «No Limits» θα διεξαχθεί τον Ιούνιο…

Γιάννης Μπιρμπίλης vs Βαγγέλης Χατζής

Μια μάχη που εκτός από τη δυναμική τους, οι δυο αθλητές έδειξαν και το αθλητικό τους ήθος. Μετά το πέρας των τριών γύρων, νικητής αναδείχθηκε ο Γιάννης Μπιιρμπίλης, ο οποίος, αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, γονάτισε μπροστά στον αντίπαλό του, δείχνοντάς του το σεβασμό και τον θαυμασμό μου, που παρά το γεγονός ότι έχει ένα χέρι, παίζει μποξ. Αθλητής με ήθος.

Φλοριάν Μάρκου vs Hasan Toy

Μπορεί να άλλαξε ο αντίπαλός του λίγες μέρες πριν τη διοργάνωση, ωστόσο αυτό δεν φάνηκε να επηρέασε και πολύ τον Φλοριάν Μάρκου. Μπήκε δυνατά και χωρίς άγχος στο παιχνίδι και έπειτα από τρεις ωραίους και δυνατούς γύρους αναδείχθηκε νικητής και πήρε και ως … δώρο τη ζώνη της διοργάνωσης.

Το αουτσάιντερ που αναδείχθηκε νικητής

Πολύ θεωρούσαν πως η αναμέτρηση μεταξύ των Θανάση Καρούσο και Γιώργο Μουστάκη θα είχε ως νικητή τον Καρούσο. Ο Μουστάκης, όμως, έκανε την έκπληξη, διαψεύδοντας όσους πίστευαν πως θα ήταν εύκολος αντίπαλος. Όπως δήλωσε και ίδιος μετά το τέλος του αγώνα, ήρθε για να μείνει.

Βραβεύσεις

Εκτός από δυνατές αναμετρήσεις, στο «No Limits 27», είχαμε και βραβεύσεις. Τιμητική πλακέτα έλαβαν οι Δημήτρης Βασιλειάδης και Κώστας Θάνος. Επιπλέον, έκπληξη έγινε και στη διοργανώτρια, Γεωργία Μπιτάκου, στην οποία δόθηκε ανθοδέσμη ως ένα μικρό δείγμα σεβασμού για όλα όσα  έχει προσφέρει στο χώρο των μαχητικών αθλημάτων.

Η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν η πλακέτα που δόθηκε στον πατέρα του Αναστάσιου Τουλίτση, ο οποίος έχασε τη ζωή του, μαζί με τους Κωνσταντίνου Πανανά και Ελευθέριο Ευαγγέλου, στην Κίναρο, έπειτα από πτώση του ελικοπτέρου τους. Ήταν πραγματικά μια πολύ δυνατή στιγμή, ίσως και η δυνατότερη της βραδιάς από θέμα συναισθημάτων.

Εν ολίγοις ήταν μια διοργάνωση που τα είχε όλα… θέαμα, συγκίνηση, πάθος και δυναμισμό!!! Υπήρχαν δυνατές στιγμές που χαράχθηκαν τόσο στο μυαλό των αθλητών, όσο και των θεατών. Στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη, όχι μόνο σε ό, τι αφορά το αθλητικό κομμάτι, αλλά και το συναισθηματικό. Ποιος δεν αισθάνθηκε ρίγη συγκίνησης στο άκουσμα του εθνικού μας ύμνου, τον οποίο είπε όλο το γήπεδο προς τιμήν των τριών παιδιών του πολεμικού ναυτικού; Ποιος δεν συγκινήθηκε και δεν βούρκωσε όταν ο πατέρας ενός εκ των τριών, αυτών, παιδιών ανέβηκε βουρκωμένος στο ρινγκ για να παραλάβει την πλακέτα προς τιμή του παιδιού του; Ποιος δεν σηκώθηκε να χειροκροτήσει τον Γιάννη Μπιρμπίλη, ο οποίος γονάτισε μπροστά στον αντίπαλό του; Ποιος δεν είπε ένα μεγάλο μπράβο στα δεκαέξι αυτά παιδιά που ανέβηκαν στο ρινγκ και αγωνίστηκαν δίνοντας την ψυχή τους;

Όλοι όσοι βρέθηκαν στο κλειστό «Γ. Στεφανόπουλος», το μόνο σίγουρο είναι ότι έφυγαν πλήρης συναισθημάτων…





Σουζάνα Καλτουρουμίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου